Zijn specialiteit was vooral gelegen op het electro-technische vlak. Het oplossen van storingen die zich vanuit de meterkast meldden, waren vooral zijn ding. Zo heeft Hans een belangrijke bijdrage geleverd aan de installatie van een nieuwe groepenkast. Ook de aanleg van extra stopcontacten en dito leidingen in "onze" werkplaats, was zijn klus.
Daarnaast was zijn kijk op het Bourgondische leefpatroon zeer goed herkenbaar, zodra de lunch ter sprake kwam. Meestal was het een simpel tostietje, maar als Hans aanwezig was, scharrelde hij net zo lang in de keuken tot hij wat "eetbaars" tegen kwam. De oudste verdwaalde bitterbal was niet veilig voor hem. Drie ballen was tenslotte ook een kroketje. Pers een en ander samen in een diepgevroren kadet van een maand of 4, bedek het geheel met een rood-of geelkleurige saus en je hebt een lunch om van te smullen.
Helaas bleek in de laatste actieve maanden van ons cluppie, dat Hans in toenemende mate problemen kreeg met de bijwerking van de vele medicijnen, die hij toen al slikte om zijn sluimerende ziekte de baas te worden.
Dat is hem uiteindelijk niet gelukt. Wij verliezen in Hans een prachtige vriend.

Jan, Wim en Theo.